„W dalekie fiordy północnej Norwegii
blask sławy zanieśli z Karpatów
strzelcy z Podhala – wśród wrzawy bitewnej
wśród huku szrapneli, granatów.”

„Nie masz zapewne kraju, który by mniej był podobny do naszego jak ten, w którym przyszło mi odpocząć po wojnie, po wrzawie paryskiej i po dalekiej podróży… Cały horyzont od wschodu kordylierami pociągnięty, olbrzymimi najeżony cyplami, których kolory mienią się od wejścia słońca aż do jego zachodu.”

„Prawdziwy czyn nie czyni wrzawy.”

„Strasznie dziwna ta Warszawa
Ciągły w niej krzyk, ciągła wrzawa.”

„Pora eksplodować granat umysłu.”

„Na stadionie wrzawa, nikt nie stoi, nikt nie siedzi, wszyscy stoją!”

„I podniosła się wrzawa! I wiwaty zagrzmiały!
I ktokolwiek to widział, najpierw stał oniemiały.”

„I tak właśnie kończy się świat. Nie hukiem a skomleniem.”

„Granat gasi pragnienie jak żaden inny owoc. W Azerbejdżanie owoce dzikich granatów wykorzystuje się do produkcji kwasu cytrynowego.(…) Już Hipokrates polecał sok z granatów jako napój orzeźwiający dla gorączkujących. Według innego znanego lekarza starożytności Dioskorydesa nasiona i korzenie granatowca służyły jako środek przeciwkrwotoczny. Warto również dodać, że w nasionach granatu znaleziono estron – jeden z żeńskich hormonów płciowych wytwarzanych w jajnikach.”

„Lepiej zginąć z hukiem, niż strachliwie przemykać przez życie.”