„Sowa Minerwy wylatuje dopiero z zapadającym zmierzchem.”

„Pająk przędzie zasłony w pałacu cezarów; sowa z krzykiem stróżuje na wieżach Afrasiaba.”

Mehmed II Zdobywca (1432–1481)

zwiedzając stary pałac cesarzy rzymskich w Konstantynopolu.
Źródło: Steven Runciman, Upadek Konstantynopola 1453, przeł. Antoni Dębnicki, PIW, Warszawa 1994, s. 137.

„Posłuchaj człowieku – to mówi sowa Edward, bije skrzydłami i ma okrągłe oczy – kiedy tu jeszcze była Polska! Tego pan nie rozumie, co?”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

Młyn Lewina

„Zrobił go Staś Bareja, a ja do dziś pamiętam, jak mi milicjanci salutowali, gdy Kapitan Sowa był pokazywany w telewizji.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

o serialu Kapitan Sowa na tropie.
Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm

„Sowa jest ślepa w dzień, a wrona w nocy, lecz ten, kogo oślepi miłość, jest ślepy i w dzień, i w nocy.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

„Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia. To specyficzny i ekskluzywny sport i luksus intelektualistów. Dlatego też charakterystycznym dla nich gestem jest patrzenie na świat rozszerzonymi ze zdziwienia źrenicami. Cały otaczający nas świat jest dziwny i cudowny, jeśli nań spojrzeć szeroko otwartymi oczami. To właśnie, uleganie radosnemu zdziwieniu, jest rozkoszą dla futbolisty niedostępną, natomiast dzięki niej intelektualista idzie przez życie pogrążony w nie kończącym się, wizjonerskim upojeniu, którego oznaką zewnętrzną jest zdziwienie widoczne w oczach. Dlatego też dla starożytnych symbolem Minerwy była sowa, ptak, którego oczy są zawsze szeroko otwarte, jak gdyby w niemym zdziwieniu.”

José Ortega y Gasset (1883–1955) filozof i eseista hiszpański