„Boże, dlaczego nie wyszłam za sierotkę?”

„Punktem wyjścia dla całej nauki o modlitwie jest, że Bóg jest pierwszy.”

„Dlaczego zsikałaś się w majtki? Byłam spóźniona i nie poszłam do toalety przed wyjściem na scenę. To było takie okropne, ale trudno – zdarzyło się.”

„Dlaczego tu jestem, Boże zagubionych dusz, Boże sam zagubiony pośród innych bogów?”

„Dlaczego odchodzę z Kościoła? Bo nie mam wyjścia, proszę księdza. Muszę. Ściślej – zostałem zmuszony. Im częściej jednak o tym myślę, tym ważniejsze wydaje mi się pytanie: dlaczego akurat teraz? Albo raczej: dlaczego dopiero teraz? (…) Odchodzę z Kościoła katolickiego, bo nie jestem katolikiem ani w ogóle osobą wierzącą. Dobry powód? Nie wadzę się więc z Bogiem, nie buntuję, nie mam momentu załamania, napadu wątpliwości. U mnie, proszę księdza, jest niestety „zupełnie pozamiatane.””

„Boże, co ja ci zrobiłam, dlaczego pakujesz mnie w podobne nieszczęście?”

„O, Boże, dlaczego tak jest? Dlaczego, ilekroć śni mi się ojczyzna, dręczą mnie jakieś koszmary, co skłania mnie do ucieczki, i budzę się zlany potem?”

„Czy Bóg chce zapobiegać złu, lecz nie może? Zatem nie jest wszechmocny. Czy może, ale nie chce? Jest więc niemiłosierny. Czy może i chce? Skąd zatem zło? Czy nie może i nie chce? Dlaczego więc nazywać go Bogiem?”

„O cokolwiek zapytasz trzepnie cię milczenie. Bogu nie stawia się pytań dlaczego.”

„Przyzwyczajenie. Lenistwo. Tchórzostwo. Bóg jeden wie, dlaczego ludzie ze sobą zostają.”