„Co kto często widzi, temu się nie dziwi, chociażby nie wiedział, dlaczego to się dzieje; czego przedtem nie widział, to jeśli się zdarzy, uważa za dziw.”

„Powinniśmy się dziwić tylko temu, że jeszcze możemy się dziwić.”

„Jaki ranek, taki dzień – nie dziwi nic,
Jaka woda, taki brzeg – nie dziwi nic,
Jaka pościel, takie sny – nie dziwi nic,
Nawet to, co jest.

Jakie serce, taki lęk – nie dziwi nic,
Jaka słabość, taki grzech – nie dziwi nic,
Jaka kieszeń, taki gest – nie dziwi nic,
Nawet to, co jest.

Jaka róża, taki cierń – nie dziwi nic,
Jaka zdrada, taki gniew – nie dziwi nic,
Jaki kamień, taki cios – nie dziwi nic,
Jakie życie, taka śmierć.”

„Nie ma się czemu dziwić, pomyślałem. Nie ma się co dziwić, że ludzie służyli diabłu i szli z nim w układy. Nie ma się co dziwić, że oddawali cześć złowrogim bóstwom żyjącym w podwodnych górach Atlantydy. Zawsze przychodzi chwila żalu, chwila rozpaczy, gdy się pożąda kogoś, kto na zawsze pozostanie dla człowieka niedostępny.”

„Jedyne, czego nam potrzeba, abyśmy stali się dobrymi filozofami, to zdolność do dziwienia się światem.”

„Reporter powinien się dziwić, nie wiedzieć, szukać odpowiedzi. Człowiek, który wszystko wie, może będzie wielkim mędrcem, ale dobrym reporterem na pewno nie.”

„Jak ktoś po raz piąty zadaje mi pytanie, kiedy zacząłem jeździć, to się dziwię, bo kto jak kto, ale dziennikarze powinni to wiedzieć, skoro przychodzą na wywiad.”

„Ludzie dziwią się, że od 27 lat jestem wierny żonie. Ale dlaczego miałbym szukać hamburgera, skoro mam pod ręką befsztyk.”

„Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego. Nic tak nie ogranicza prawdziwej wiedzy, jak przekonanie, że się wie to, czego się nie wie.”

„(…) bardzo się dziwię, że to się komuś podoba.”