„Nigdy nie umiałem pogodzić się z tym, żeby wracać z niczym. Zawsze próbowałem jeszcze raz. Czasem nawet wbrew logice, ale zgodnie z jakimś wewnętrznym przekonaniem.”

„(…) pewne obrazy z dzieciństwa zostają w albumie pamięci wyryte niczym fotografie, niczym sceneria, do której człowiek zawsze wraca pamięcią, choćby upłynęło nie wiadomo jak wiele czasu.”

„Czasami robimy coś z pełną świadomością, że nie powinniśmy tego robić i z jednoczesnym wewnętrznym przekonaniem, że w naszym postępowaniu nie ma niczego zdrożnego.”

„Korzystaj z czasu; on się wiecznie śpieszy i nigdy nie wraca.”

„Czyż to, co dało się przez tyle lat tłumić i ukrywać, może być miłością? (…) Miłość zaczyna się od tego, że się o niej wie, że się wie z całą pewnością. Nawet wbrew rozsądkowi, wbrew logice, wbrew postulatom etycznym, wbrew własnej woli.”

„Przez cały czas próbowałem o niej nie myśleć. Ale nie było niczego, co mogłoby mnie zająć, przyciągnąć moją uwagę.”

„To spokojny człowiek – bardzo, bardzo spokojny. Nigdy nie podnosi głosu. Jest dobrze poinformowany, wbrew powszechnemu przekonaniu o jego niewiedzy i izolacji. A także wpływowy.”

„Człowiek nie powinien robić w życiu nic wbrew sobie, wbrew swoim przekonaniom, wbrew własnemu charakterowi. Nic, co by się później miało wspominać z niechęcią.”

„Nigdy (…) nie umiałam poczuć się jak gwiazda. Nie było zresztą na to czasu.”

„Nikt nie potrafi się oderwać od osoby, z którą jest mu dobrze w łóżku. Można próbować czegoś nowego, ale zawsze się wraca. Jesteśmy pod tym względem bardzo prości, prawda?”