„Kobiety nie kłamią, ale szminkują trochę prawdę.”

„Ludzie dzielą się na tych, którzy kłamią i na tych, którym tylko wydaje się, że mówią prawdę.”

„Nie warto kłamać, wystarczy mówić prawdę i tak nikt ci nie uwierzy.”

„Faceci kłamią najczęściej, kobiety mówią największe kłamstwa. Panowie, kłamiemy cały czas. Tak często kłamiemy, że to prawie nasz cholerny język. Oskarżać faceta o kłamstwo to tak jak grać w kosza z upośledzonym dzieciakiem i łapać go na robieniu „podwójnej”. Trzeba mu trochę odpuścić. Wiecie jak wygląda kłamstwo faceta? Wygląda tak: „Byłem u Tony’ego.” „Jestem u Kenny’ego.” To kłamstwo faceta. Kłamstwo kobiety to: „To twoje dziecko.” „Nawet nie wygląda jak ja!””

„Zwycięża jak kobieta, kłamie jak kobieta, pożąda jak kobieta, ale pęka jak mała dziewczynka.”

„To samo przecież ożywia nas pragnienie, czy gdy kłamiemy, czy gdy mówimy prawdę: jedni kłamią wtedy, gdy zamierzają swoimi kłamstwy innych przekonać i coś na tym zyskać, drudzy mówią prawdę, aby przez nią jakąś korzyść osiągnąć i aby wzbudzić większe zaufanie. Tak więc dążymy wszyscy do tego samego celu, choć nie tak samo postępujemy. Gdyby nie miała stąd żadna korzyść wyniknąć, wtedy bez różnicy ten, co mówi prawdę, byłby kłamcą, a ten, co kłamie, mówiłby prawdę.”

„Mężczyzna kłamie lepiej, gdy mówi, kobieta – gdy pisze.”

„Mężczyzna ani w połowie nie potrafi tak kłamać i przysięgać jak kobieta.”

„Wczoraj na przykład zdradziłem jedną kobietę z następną tylko dla samego faktu zdradzenia, żeby zobaczyć, jak to wygląda, i żeby nauczyć się trochę kłamać. Przekonałem się, że kłamstwo jest absolutnie koniecznym i że trzeba go się uczyć tak jak matematyki albo geologii. Bez tego żyć nie można.”

„Możecie mieć albo prawdę, albo w ogóle zrezygnować z mojej muzyki. Bo jeśli zacznę kłamać, muzyka sama się tym kłamstwem udusi.”