„Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.”

„Czy rośnie już drzewo na twoją trumnę?”

„Drzewo miłości rośnie jedynie na ziemi pokory.”

„Dlaczego w naszym języku jest tak mało słów na określenie zieleni? Każdy listek i każde drzewo mają swój własny odcień. To kolejny przykład tego, jak bardzo natura wyprzedza człowieka.”

„Miłość jest najwyższym wymiarem człowieczeństwa. Jest więc szczytem, dalej już człowiek nie sięga. Dalej jest już tylko Bóg, sama Nieskończona Miłość…”

„Dopiero rośnie/ drzewo na Krzyż/ i ta daleka smuga cienia”

„Żadne drzewo nie rośnie bez korzeni, podobnie i ludzie więdną bez rozsądku.”

„Miłość rodzi się sama z siebie.”

„Silna miłość do człowieka słabego bywa nieraz potężniejsza i bardziej męcząca niż wzajemne uczucie dwóch równych siebie charakterów, ponieważ mimo woli bierze się odpowiedzialność za słabszego.”

„Miłość nie ma serca, więc musi z człowieka wydrzeć jego własne…”