„Kocham Irlandię i moich rodaków. Jestem dumny z tego, że jestem Irlandczykiem!”

„Kocham moich rodaków, choć doprowadzają mnie do cholery.”

„Kocham Irlandię i uwielbiam wracać do swoich przyjaciół. Czasami zastanawiam się, dlaczego nie wracam tam na stałe. Odpowiedzią jest mój syn, który mieszka w Ameryce ze swoją mamą i potrzebuje, aby tata również był obecny w jego życiu. Jestem ojcem i muszę być tam, gdzie mój syn. To wszystko.”

„Mam polskich przodków, wielu z nas w Ameryce ich ma. Kochamy Polskę i choć czasami mówi się o niej źle, mnie podoba się tu wszystko. Jestem dumny ze swoich korzeni.”

„Kocham i jestem kochany, więc jestem.”

„Kochał mnie. Mógłby być moim dziadkiem, lecz kochał mnie. Zawsze mówił mi, że jestem bardzo ładna, a to przecież było nieprawdą.”

„Jestem szczęśliwa! Robię to, co kocham, mogę się z tego utrzymać i jestem otoczona ludźmi, którzy mnie kochają…”

„Też mam uczucia. Wciąż jestem człowiekiem. Wszystko czego chcę, to być kochanym, za siebie i za mój talent.”

„To było coś nieprawdopodobnego. Wiedzieliśmy, że w Chicago mieszka wielu Polaków, ale czegoś takiego na sali się nie spodziewaliśmy. Jestem dumny, że mogę być trenerem tego zespołu i takiego kraju jak Polska, który tak kocha siatkówkę i swoją drużynę.”

„Osiągnęłam punkt, w którym nie jestem już w stanie cierpieć, ponieważ wszystkie cierpienia są dla mnie słodkie… Boże mój, kocham Cię.”