„Dzisiaj jestem smutna
jak ptak.
Dzisiaj jestem smutna
jak deszcz.
Leżę sobie w trawie
na wznak,
sama nie wiem, czemu
tak jest.”

„Czy to dzisiaj? Czy jestem gotowy? Czy robię wszystko czego potrzebuje? Czy jestem osobą, którą chcę być?”

„Jestem smutny, bo stałem się bogaty, grając biednych.”

„Jestem bardzo prokrólewska. Bez nich Brytania byłaby smutnym miejscem.”

„(…) jestem raczej smutnym człowiekiem. Wesołego tylko udaję przy ludziach.”

„W tym wierszu
leżę na łące
i myślę:
jakie smutne jest niebo,
kiedy cię jeszcze nie ma,
Małgorzato.”

„Z natury jestem raczej smutna i ponura.(…) Nikt nie lubi kontaktów z kimś takim jak ja!”

„Dzisiaj jestem znany tylko z powodu reklam.”

„Wiesz, jeśli chodzi o mnie, to czasem jestem szczęśliwy, a czasem smutny, i ciągle się zastanawiam, jak to możliwe.”

„Mam fajne życie, ale – tak jak każdy – czasem płaczę, czasem jestem smutna, czasem w ogóle mi się nie chce wstać z łóżka. Jestem normalnym człowiekiem.”