„Strach żyje własnym życiem. To nie jest reakcja systemu nerwowego. To cień w ludzkim umyśle, cień, który żyje w mroku, i każdy ma go w sobie.”

„Nic bardziej zgubnego, jak żyć w cieniu sławy. Człowiek gaśnie.”

„Im dłużej żyjemy, tym dłuższy cień rzucają ściany naszego więzienia.”

„Powiedz sobie, że jesteś dzielny, że zwalczasz strach, ten głupi, bezsensowny strach, który nie ma żadnych podstaw poza twoim własnym umysłem, a ponieważ umysł może zawierać w określonej jednostce czasu tylko jedną myśl i ponieważ myślenie i odczuwanie są jednym i tym samym, wtedy będziesz dzielny, naprawdę przezwyciężysz strach, który zniknie jak cień w nocy.”

„Zagranica dla mojego pokolenia była miejscem bajkowego, ale i prawdziwego życia. Myśmy byli tylko cieniami zagranicy.”

„Teraz młode pokolenie, przyszła na nas kolej.
Nie chcę żyć w cieniu pomników Armii Czerwonej.”

„Przez pola, daleko za połową
Życia, cienie ścieżek.
Posmarowane przez gorzkie południowe światło.”

„Zrozumiałem więc, że drzewo poznania nie ma wierzchołka i że będę się na nie wspinał do końca życia, wciąż widząc tylko cienie.”

„Nie chcę dłużej żyć w systemie kościelnej zależności, w którym gubi się poczucie wartości własnego życia.”

„Jakaś część sztuki życia to właśnie nasza umiejętność pokonywania własnej bezradności. To trudne, bo bezradność najczęściej wynika ze strachu. A strach paraliżuje nasze reakcje, inteligencję, zdrowy rozsądek, a to prowadzi do słabości.”