„W człowieku odkrywamy oblicze – długo i powoli.”

„Każdy język ma swoje oblicze, jak człowiek.”

„Już za długo czytano klasyczne książki. Anarchia dwudziestego wieku powinna mieć swoje własne oblicze uzyskane teraz dostępnymi środkami.”

„Uczę się ciebie, człowieku.
Powoli się uczę, powoli.
Od tego uczenia trudnego
Raduje się serce i boli.”

„Człowiek tylko rośnie szybko, ale dorasta powoli.”

„Bogaty jest taki człowiek, dla którego świat jest nieustannym odkrywaniem.”

„Człowiek jest tak długo młody, jak długo potrafi marzyć.”

„Niekiedy człowiek pokazuje więcej geniuszu w swym błędzie, niż przy odkrywaniu prawdy.”

„Jestem człowiekiem, co krążąc nie zatrzymuje się w marszu,
lecz rzuca ku wam przelotne spojrzenie i znów
odwraca oblicze (…)”

„Dziwna rzecz, że w człowieku naprzód się wyszlachetnia oblicze, naprzód wypiękniają rysy twarzy, a na ostatku ręka.”