„Niektóre stare rany nigdy się do końca nie zabliźniają i krwawią przy najmniejszym nawet zadrapaniu.”

„Rany się zabliźniają, ale blizny rosną wraz z nami.”

„Miłość ma zęby, którymi kąsa, a rany nigdy się nie zabliźniają. Żadne słowo, ani kombinacja słów nie zdoła zasklepić tych miłosnych ugryzień. Jest wprost przeciwnie – w tym sęk. Jeśli te rany zaschną, słowa giną wraz z nimi.”

„Są sprawy, (…) o których nie masz pojęcia. Nie zetknęłaś się nigdy z nimi. I dobrze. Bo je trudno przeżyć, a jeszcze trudniej zapomnieć, okaleczają cię na zawsze. Nie istnieje na nie lekarstwo. Stajesz się żywą raną, która jedynie od czasu do czasu zasklepia się, zasycha, a potem nagle otwiera i zaczynasz krwawić od nowa.”

„Niektórzy noszą blizny w innym miejscu niż im zadano rany.”

„Życie jest przewleką raną, która prawie nigdy nie przestaje boleć i nigdy się nie goi.”

„Niektórzy grając na starą nutę, nadają jej nowe brzmienie.”

„Twarze z przeszłości spacerują po mej głowie,
Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć.
Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić,
Z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni.”

„I jeśli jesteś gdzieś obok
I przyglądasz się jak
Przestaję być sobą
Ty czekasz jak sęp czy skoczę…
Nigdy! Nigdy! Nigdy!
Niech rani mnie mocniej
Niech rani mnie aż do krwi
Każdy dotyk czuły aż po ból
Teraz ranić może jeszcze ostrzej
Rań mnie mocniej!
Niech rani mocno gdy stoję wciąż
O jeden krok
Za blisko bym mogła się uwolnić…”

„Niektórzy pisarze nigdy nie mogą dorównać swej pierwszej powieści.”