„Libero to alternatywa… bardzo lubię tę pozycję, ale gdybym miała więcej wzrostu, myślę że chciała bym grać w pełnym wymiarze… W sumie w tej chwili nie myślę o tym, najważniejsze że mogę grać i że sprawia mi to taką radość.”

„Myślę, że mogę iść gdziekolwiek chcę. Gdybym tylko wiedział, gdzie iść.”

„Myślałam, że więcej będę grała w teatrze. Tam czekają na aktorkę znacznie lepsze, ciekawsze i bardziej różnorodne propozycje. Ponieważ jednak bardzo lubię pracę przed kamerą, nie narzekam.”

„Gram zawsze tak, jak gdybym sama znalazła się w takiej czy innej sytuacji. Nigdy nie jest to chłodne i wykalkulowane. Odtwarzana postać to jak gdyby maska, która pozwala mi robić to, czego bym normalnie nie zrobiła, czego bym się może wstydziła, na co by mnie nie było czasami stać. Dlatego lubię grać najróżniejsze role, najchętniej charakterystyczne. Nie lubię grać tylko jednej roli – ładnej blondynki, pięknej pani w kolorze. Chcę odpowiadać za to, co gram, a nie za to, jak wyglądam”

„Od początku istnienia zespołu mamy w głowie taką myśl, żeby grać intensywnie, ale dość przystępnie. Niekoniecznie chcemy, żeby to były piosenki, które będą nadawały się do radia, bardziej zależy nam na ich zapamiętywalności. To dla mnie osobiście najważniejsza rzecz.”

„Gdy myślę o tych, którzy byli przede mną, czuję się – jak na przyjęciu towarzyskim w chwili pustki – po odejściu gości honorowych.
Gdy myślę o tych, którzy przyjdą po mnie albo przeżyją mnie – czuję się, jak gdybym brał udział w przygotowaniach do uczty, w której radościach już nie będę uczestniczył.”

„Gra nieustannie sprawia mi radość. Gitara natomiast trzyma mnie w ryzach pokory. Zdarza się, że gdy biorę ją do ręki, ona mi mówi – nie, dziś nie będziesz grał. A ja i tak sobie gram.”

„Trzeba mieć radość w myśleniu i myślenie w radości.”

„Pan Acosta chyba dla mnie wymyślił pozycję libero.”

„Najważniejsze jest szczęście – mieć radość z każdej chwili i cieszyć się życiem…”