„Teatr to czas, kiedy mogę być z kolegami – zupełnie oddzielony od tego, co dzieje się na tej planecie – by podczas próby rozwiązać małe problemy. Teatr jest dla mnie wyspą wolności. Jestem cudzoziemcem, emigrantem. Teatr pozwolił mi zachowywać odrębność w sposobie myślenia – także pogardę dla wielu modeli życia, które wokół mnie są akceptowane. Jednocześnie pozwala mi istnieć w tym społeczeństwie. Jestem w nim, ale do niego nie należę. Najważniejsze jest zawsze pytanie, co każdy z nas zamierza zrobić w teatrze.”

— Eugenio Barba

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wyspaw.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

na zawsze , nie żyje , myśl , wolność , czas , myślenie , społeczeństwo , pozwolenie , podczas , model , pytanie , wyspa , pozwolić , rozwiązać , cudzoziemiec , małe , pogarda , istnieć , emigrant , zrobienie , najważniejsze , teatr , dzieje

Eugenio Barba Fotografia

Eugenio Barba 6

włoski dramatopisarz i reżyser teatralny 1936

Podobne cytaty

„(…) aktor żyje tak naprawdę w teatrze.(…) w filmie zawsze jestem tylko narzędziem w gromadzie innych ludzi – scenarzysty, reżysera, operatora czy montażysty. Aktor filmowy efekt swojej pracy widzi dopiero na ekranie, podczas gdy w teatrze jest zupełnie inaczej – spektakl się nie zacznie, gdy aktora nie ma na scenie.”

Tadeusz Bradecki (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20225

„Jestem ze starej szkoły. (…) Zelwerowicz zawsze nas uczył, że pierwszy jest teatr, potem ty w teatrze. I ja tego się trzymam, i dla mnie to jest wyznacznikiem.”

Mirosława Dubrawska (1928–2010) polska aktorka

Źródło: „Trybuna” 2001, nr 262

„W teatrze jestem tradycjonalistą, interesuje mnie autor. Staram się wcielać na scenie jego myśl. Próbuję odczytać Wyspiańskiego przez jego teatr.”

Ryszard Peryt (1947–2019) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 23 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wcpe.htm

„Mówi się o mnie, że jestem aktorką niewykorzystaną. Teatr Współczesny potwierdził to, bo nie zagrałam w nim zbyt wielu ważnych ról. Grałam na szóstym planie i swoje pięć minut miałam dopiero w spektaklach Teatru TVP.”

Anna Korcz (1968) polska aktorka

Źródło: „Angora” 34/2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krolowaz.htm

„Praca w teatrze jest dla mnie ważniejsza, daje mi bezpieczeństwo. Jeśli się pracuje w dobrym teatrze, można się ciągle uczyć, a w filmie już nie ma na to czasu. Poza tym teatr mi daje spokój, rytmizuje moje szalone życie; dzięki niemu nie zwariowałam.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mams.htm

„(…) teatr powinien odnosić się do tego, co dzieje się za oknem. Wszystkie przedstawienia, które dotąd robiłem, odnosiły się do rzeczywistości. Teatr jest po to, by rozmawiać z widzami, stawiać im pytania.”

Paweł Kamza (1963)

Źródło: „Głos Wielkopolski” 2006, nr 285

„Dzisiaj definicja słowa „teatr” została gwałtownie poszerzona. Poszukiwania „innego teatru”, który za wszelką cenę miał być opozycją do istniejącego (trzeba przyznać, że w nie najlepszej kondycji) sprawiło, że zaczęliśmy nazywać teatrem przedsięwzięcia, które z teatrem nie miały nic wspólnego. Lubię teatr za to, że jest teatrem. Ciągle fascynuje mnie pusta scena, na której można wykreować dowolny świat, gdzie rzeczywistość może się jedynie odbić. W teatrze szukam metafory, iluzji, metafizyki, a zupełnie nie interesuje mnie poprawny do bólu, bardzo modny ostatnio teatr społeczno-polityczny, z dydaktycznym przesłaniem. Teatr stawia pytania, a nie narzuca gotowych odpowiedzi. Ostatnio często mam wrażenie, że wielu ludzi zajmujących się teatrem po prostu go nie lubi. Nie lubią jego teatralności, więc zadają sobie wiele trudu, żeby go upodobnić do filmu, telewizji lub gazety, co ma dowodzić uwrażliwienia teatru na problemy społeczne.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnzs.htm

„Dla mnie to oczywiste, że w świadomości jednej osoby funkcjonuję jako Maciek z BrzydUli, a w świadomości innej, jako Pan Młody z Wesela Wyspiańskiego. Wiem, ile osób ogląda telewizję, a ile chodzi do teatru. I do jednego widza, i do drugiego mam szacunek. Ale należy pamiętać, że to są dwa różne światy. Teatr zawsze będzie ważny, bo teatr daje możliwość nieustannego treningu warsztatowego, daje inny rodzaj skupienia, inną relację z widzem. Teatr to praca z tekstem, nad tekstem, to ciągłe zadawanie pytań. W serialu tych spraw jest dużo mniej, ale są inne trudności. A film to pewnie coś pomiędzy pracą w teatrze a pracą w serialu. Podczas kręcenia filmu budujący rolę aktor zadaje podobne pytania jak w teatrze, ale ponieważ stoją kamery, to czasu jest już mniej. Nie tak dramatycznie mało jak w serialu, ale mniej niż w teatrze.”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

„Kiedy angażowałam się do pierwszego teatru w Bielsku, stałam wśród przystojnych kolegów z roku. „Z panów jestem bardzo zadowolony – powiedział dyrektor Andrzej Uramowicz.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

A pani to... charakterystyczna”.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

„Niech więc sobie żyją spokojnie dyrektorzy teatrów, którzy starają się być kolegami każdej władzy. Niech każda władza daje im pieniądze, żeby mogli rządzić murami swoich teatrów i wynajmować aktorów z innych zespołów, bo na własne nie zasłużyli. A ja mam swój teatr w sobie i w podróżnej torbie. I publiczność, którą kocham i do której zawsze przyjadę.”

Nina Repetowska (1940)

Pokrewne tematy