„Trzymaj gębę na kłódkę i lepiej niech ci się to spodoba, frajerze – powiedział. – W kieszeni mam niezawodną broń, która sama zacznie strzelać, gdyby komuś coś głupiego przyszło do głowy.”

„Gdy jesteś młody, trzymaj gębę na kłódkę. Zawsze uważnie słuchaj i cały czas się ucz. Rozwiązuj zagadki, dzieciaku, jak ja je rozwiązywałem. Rozwiązuj te pieprzone zagadki.”

„Idę podwórkiem. I nagle podbiega do mnie sześcioletni chłopczyk w poziomkach policzków. W ręce trzyma drewniany pistolet, „Pif! Paf!” – strzela w moim kierunku. Potem chowa broń do kieszeni. „Robota skończona””

„I pomyśleć, że w tym upale komuś może nie być obojętne, czyje wargi całuje, czyja głowa odcisnęła mokry ślad na kieszeni piżamy, tuż nad sercem!”

„Z pewnością lepiej jest negocjować niż strzelać, ale często tyranie nie dają się do negocjacji zmusić, trzeba więc chwytać za broń.”

„Jestem zwolennikiem tego, aby niebezpieczną broń trzymać poza zasięgiem głupców. Zacznijmy od maszyny do pisania.”

„(…) może czytanie to jakiś rodzaj przekleństwa. (…) Może lepiej trzymać się tylko tego, co człowiek ma w głowie.”

„Zrób na trzeźwo to, o czym opowiadasz, że zrobiłbyś po pijaku. To cię nauczy trzymania gęby na kłódkę.”

„Dzień dobry, rycerzu Galahardzie! Podobno spodobało ci się przeziębienie Johna i uparłeś się mieć takie samo? Pomysł godzien baraniej głowy! Jak ci się spało?”

„Jak kto jest taki mądry, niech gębę otworzy w sprawach Bożych.”