„Ci, których kochamy, są dla nas często najbardziej obcy.”

„Święci to ci, których najbardziej kochano.”

„Ci, których najtrudniej jest kochać, potrzebują tego najbardziej.”

„Ci, których najtrudniej kochać, najbardziej potrzebują naszej miłości.”

„Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.”

„Najbardziej pożałowania godnymi w miłości nie są ci, którzy się nieszczęśliwie zakochali, ale ci, którzy nie potrafią pozbyć się tego, kogo już nie kochają.”

„Nie był to dla niej już obcy człowiek – Prusak. Zasady, rzeczywistość, wszystko zgasło, zbladło przed wielką potęgą, co się naigrywała z jej woli i tradycji: on ci nie wróg, on ci najmilszy na całym świecie, i choć może niewart, ale on ci pierwszy z ludzi, i choć ci ani swój mową ani życiem, choć on ciebie nie rozumie – ty go kochasz i kochać będziesz do śmierci, i nie ostoi się przed nim twa powaga ani duma, ani siła charakteru – i skoro zechce, będzie twym panem.”

„Przedmiot wytworzony przez pracę, jej produkt, napotykany jest jako obcy byt, siła, która uniezależniła się od swego wytwórcy. Im bardziej stara się robotnik, tym bardziej obcy staje się świat przedmiotów, i tym nędzniejszy staje się on sam.”

„Ci, których kochasz, są po prostu tymi… których kochasz.”

„Ci, którzy kochają wolność, miłują wszystkich, ci którzy kochają przemoc, miłują samych siebie.”