o liczbach pierwszych.
Dziwny przypadek psa nocną porą
Źródło: rozdział 19
„Irytuje mnie dominująca obecnie w literaturze polskiej poetyka silnego, osobistego głosu. „Ja”, które opowiada, że jadło kanapkę w tramwaju, z ręką w kieszeni i z palcem w dupie. Myślałam nad tym, czy da się mówić z perspektywy ogółu, zagłuszając podmiot. Teraz myślę nad tym, czy da się zagłuszyć ogół. Ciężko mi powiedzieć, w co wierzę. Wydaje mi się, że nasza osobliwość nie znika – wręcz przeciwnie – cały czas jest budowana z szumów i śladów, z szeptów i krzyków, aby ulegać ciągłym zmianom. „Ja” to taki błazen, który pławi w przesadzie, bawi, zwodzi, kłamie i straszy, jak jakieś dydko.”
Źródło: „Jestem matematyczną, oczytaną katarynką”. Z Katarzyną Fetlińską rozmawia Łukasz Zatorski http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4168
Podobne cytaty

Źródło: Jon Lee Anderson, Che Guevara, przeł. Grażyna Waluga, wyd. Amber, Warszawa 1997, s. 454.

Źródło: rozmowa Tomasza Kwaśniewskiego, Więc będzie wojna?, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 kwietnia 2012
„Myślicie, że się da? Spalić przeszłość jak stare gacie?
– Skoro obsrane i śmierdzą? Pewnie się da…”
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 174, wyd. I

„Nie da się kogoś wyprzedzić, jeżeli chodzi się jego śladami.”
„Na środku lasu jest dzwon, myślę szalony. Jego dźwięk ma zagłuszyć nasze tutaj istnienie.”
Noe

Źródło: „Angora” 34/2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krolowaz.htm