„Życie bierne i gnuśne to obraz śmierci, to porzucenie życia, to przyspieszenie nadejścia nicości…”

„Śmierć to w końcu też porzucenie.”

„Smutno życie porzucić i zamknąć się w sobie.
Żyć czuciem własnym, własnych marzeń przędzą”

„Żyjemy w tempie nieprawdopodobnego przyspieszenia.”

„To najlepsze kiedyś może nadejść tylko jako etap po etapie – nie ma skoków w przyrodzie, i kataklizm jest formą ewolucji, i rewolucja nie jest niczym innym jak ewolucją przyspieszoną.”

„Śmierć nie istnieje, dopóki nie nadejdzie.”

„Kochankowie nie mogą żyć jedno bez drugiego, w rozłączeniu, nie jest to życie ani śmierć, ale życie i śmierć razem.”

„Jeżeli jutro, być może, nadejdzie dzień sądu ostatecznego, porzucimy chętnie naszą pracę dla lepszej przyszłości – wtedy, ale nie przedtem.”

„Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.”

„Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiarą śmierci, śmierć celem życia.”