„Jeśli ksiądz Józef Tischner za Aleksandrem Zinowjewem mówił o casusie homo sovieticus, to my mówimy o homo feudalus, człowieku feudalnym, zniewolonym od pokoleń, który jak pisał Wiesław Myśliwski, rodzi się bez tego najważniejszego imperatywu do życia: bez nadziei. Już wie, że jest skazany na te dyby, na orkę, że nigdy nie będzie mógł swojej pracy zamienić na cokolwiek. Jest przypisany ziemi i pracy dla kogoś. I nic z tego dla siebie ani dla swojej rodziny nigdy mieć nie będzie. Coś potwornego. To głęboko tkwi w Polakach.”

„Mówił mi (Beenhakker), że przez 40 lat swojej pracy nigdy nie spotkał się z taką krytyką ze strony prasy.”

„Francuzi nie mówią prawie nigdy o swych żonach – lękają się, że mogą o nich mówić do kogoś, kto zna je lepiej od nich.”

„Nie znamy ludzi tak, jak nam się wydaje – łącznie z samymi sobą. Nie wierzę, że człowiek budzi się rano i stwierdza, że jest homo. Ale wierzę, że budzi się rano i stwierdza, że nie może bez kogoś żyć.”

„Gdy kończę pracę, zostawiam postać w studio i zajmuję się swoim życiem. Nigdy nie zabieram tego ze sobą do domu.”

„Praca – nie brudzi. Nie mów nigdy o robotniku wracającym od pracy: Jest brudny – ale mów: Ma na swojej odzieży ślady swojej pracy.”

„Właściciele mówią że oni pracowali na tej ziemi, to ta sama stara historia!; ci, którzy nie pracują i nigdy nie pracowali, zawsze zasłaniają się pracą.”

„Oto Człowiek! (łac. Ecce homo!)”

„Człowiek wolny różni się od człowieka zniewolonego właśnie tym, że w wypadku katastrofy, niepowodzenia, klęski, nigdy nie obwinia okoliczności, kogoś innego, władzy – on obwinia samego siebie. Człowiek zniewolony zawsze uważa, że ktoś inny winien temu co się stało.”

„Pierwszą zasadą jest, by historyk nigdy nie ważył się pisać kłamstw; drugą, by nigdy nie starał się ukryć prawdy; trzecią, by swoją pracą nie wzbudzał podejrzeń, że kogokolwiek faworyzuje lub jest do kogokolwiek uprzedzony.”