„Seksualność jest największym doświadczeniem człowieczej żywotności. Trzeba o nim pisać. Nie mam tabu i daję tym dowód niezależności upragnionej lub istniejącej naprawdę.”

„Ten obwód powstał w wyniku przemyśleń nad czynnością pisania, nie zaś na podstawie obserwacji istniejących urządzeń.”

„Nienawidzę takich tematów tradycyjnie literackich, typu Żydzi, wykluczenie, samotność, miłość, przenikanie się kultur. Nie lubię pisać na temat, na który nie mam nic do powiedzenia. Za to lubię pisać o doświadczeniach, które nie każdemu są dane, a które ja poznałem od podszewki.”

„Największym nieszczęściem jest w tej niby IV RP, że pojawia się znowu strach. Ludzie boją się nawet mówić, co myślą, bo mogą stracić pracę. Mam koleżankę, której kazali pisać oświadczenie lustracyjne. Nie chciała, ale tłumaczyła mi, że musi: Przecież mam dziecko, nie mogę stracić pracy. To jest straszne.”

„Piszę i piszę i co z tego
Pióro się wypisało
Słowo się wysłowiło
I nic.
Tyle czasu
Tyle papieru
Tyle życia
I nic
Ani naprawdę słów
Ani naprawdę życia
Ani naprawdę prawdy…”

„I to jest takie poczucie wolności, o której zawsze marzyłem, a której nigdy tak naprawdę nie doświadczyłem i nigdy… Być może czasami, tylko czasami złapałem ją za jakieś koniuszki palców czy pięt. I to jest właśnie poszukiwanie. Muzyka daje mi możliwość poszukiwania tej wolności.”

„Pisanie mnóstwa książek i artykułów nie jest dowodem mądrości czy energii, lecz tylko przyzwyczajeniem do siedzącego trybu życia.”

„Całe doświadczenie naszej egzystencji wskazuje, iż największym problemem naszej egzystencji jest to, że powinniśmy się wzajemnie kochać, ale się nie kochamy.”

„W ogóle nie lubię pisać. Zaczynam pisać jak już nie mam innego wyjścia.”

„Piszę i publikuję tylko to, co naprawdę myślę, nigdy nic innego.”