„W każdej źrenicy jest las spojrzeń.”

„Źrenica Poranka.”

„Spojrzenie błękitnych oczu zdawało się dziewczynę przewiercać do głębin duszy. Wiele osób uprzedzało ją, że Hedaard ma oczy nawiedzonego lub szaleńca. Niektórzy twierdzili, że z pewnością zaprzedał duszę diabłu, który co rusz spoziera na świat przez jego źrenice.”

„Już lato odeszło i kwiaty przekwitły,
a jeszcze coś w polu się mieni,
To w polu i w lesie czerwienią się, spójrzcie
korale, korale jesieni.
Idzie lasem pani jesień,
jarzębinę w koszu niesie.
Daj korali nam troszeczkę,
nawleczemy na niteczkę.”

„Czerń w źrenicy jest identyczna z czernią między galaktykami.”

„Ze wszystkiego, co ma człowiek, najlepsza jest źrenica, gdyż nie ukrywa tego, co w człowieku złe.”

„Moje dzieci zaczynają zauważać, że jestem nieco inny niż reszta ojców. „Dlaczego nie masz normalnej pracy, jak każdy inny?” zapytały mnie pewnego dnia. Opowiedziałem im tę historię: W lesie były dwa drzewa: powyginane i proste. Każdego dnia, proste drzewo mówiło do powyginanego: „Spójrz na mnie… jestem taki wysoki, prosty i przystojny. A spójrz na siebie… jesteś cały powyginany i przekrzywiony na bok. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.” I tak sobie rosły razem w tym lesie, aż pewnego dnia, przyszli drwale. Zobaczyli powyginane drzewo i to proste. „Wytnijmy proste drzewa a resztę zostawmy” – powiedzieli. Więc drwale zamienili proste drzewa na deski, wykałaczki i papier. Powyginane drzewo, jednak, ciągle tam jest, rośnie w siłę i staje się coraz bardziej dziwne z każdym dniem.”

„Gdybym o każdych siedmiu rozstrzelanych Polakach chciał rozwieszać plakaty, to w Polsce nie starczyłoby lasów na wyprodukowanie papieru na takie plakaty.”

„Żółtko źrenicy
zastygłe w białku oka.
Krótki jęk bez owijania
w bawełnę słowa.”

„Miłość istnieje w każdej chwili swego trwania, wiecznie. To jedyne przelotne spojrzenie w wieczność, jakie jest nam dane.”