„Wybitniejsi przywódcy proletariatu (…) padają jeden po drugim ofiarą wyroków sądowych, na czoło jego wysuwają się coraz bardziej dwuznaczne postacie. Wstępuje on po części na drogę doktrynerskich eksperymentów, banków wymiany i asocjacji robotniczych, a więc ruchu, w którym wyrzeka się obalenia starego świata za pomocą całokształtu jego własnych, wielkich środków, usiłując osiągnąć swe wyzwolenie raczej poza plecami społeczeństwa, na drodze prywatnej, w ramach ograniczonych warunków swego istnienia, a zatem na drodze, na której czeka go siłą rzeczy niepowodzenie.”

— Karol Marks

Źródło: 18 brumaire’a Ludwika Bonaparte, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, str. 118.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

siła , czekanie , pomoc , społeczeństwo , niepowodzenie , droga , część , rzeczy , jeden , czekać , wielki , drogi , warunki , istnienie , osiągnięcie , eksperyment , ofiara , wyrok , czoło , środek , wyzwolenie , drugi

Karol Marks 136

niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny 1818–1883

Podobne cytaty

„Najgłębsza definicja faszyzmu brzmi: jest to ruch polityczny, który podąża najbardziej bezpośrednio i najbardziej radykalnie na drodze wielkiej rewolucji naszych czasów, na drodze rewolucji ciała – zdrowia, godności, płodności i heroizmu – drodze obrony człowieka przeciw wielkiemu miastu i przeciw maszynie”

Pierre Drieu La Rochelle (1893–1945)

Źródło: Jacek Bartyzel, Pierre Drieu La Rochelle, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/ebp-pierre-drieu-la-rochelle

„Franciszkanizm był wielkim ruchem religijnym; bardziej niż inne zakony żebrzące wstrząsnął społeczeństwem chrześcijańskim XIII wieku, naznaczył je, odcisnął się na nim. Użył nowych metod apostolstwa. Zrywając z odosobnieniem dawniejszych zakonów, rozesłał swoich ludzi po drogach, pchnął ich do miast w pełnym rozkwicie – serc społeczeństwa.”

Jacques Le Goff (1924–2014)

Źródło: Święty Franciszek z Asyżu, 1999, tłum. Joanna Guze

„Generał zmienia swe działania i modyfikuje swe plany, aby inni nie mogli się ich domyślić. Zmienia swoją postawę i porusza się okrężnymi drogami, aby inni nie mogli przewidywać jego ruchów.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Jakbym piła żywą wodę ze źródła. Ani akty terrorystyczne, ani Tołstojowskie samodoskonalenie się – jedyna droga to potężny ruch robotniczy.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

wrażenia po przeczytaniu w 1890 Kapitału Karola Marksa.
Źródło: Larysa Wasiliewa, Kremlowskie żony, tłum. Alicja Wołodźko-Butkiewicz, Wydawnictwo Philip Wilson, Warszawa 1995, s. 21.

„Rozmawiałem ze Stalinem w czasie swego ostatniego pobytu w Moskwie. Tow. Stalin powiedział wtedy, że jak wynika z doświadczeń i jak uczą klasycy marksizmu-leninizmu, nie istnieje jedna tylko droga, wiodąca przez Sowiety i dyktaturę proletariatu, lecz w określonych układach może istnieć także inna droga (…) i to właśnie teraz – po klęsce Niemiec hitlerowskich, po drugiej wojnie światowej, która z jednej strony kosztowała tyle ofiar, a z drugiej strony zdemaskowała w tak wielu krajach klasę rządzącą – wzrosła świadomość szerokich mas ludowych. Przy takich historycznych okazjach objawia się wiele możliwości i dróg dla ruchu socjalistycznego. Dla przykładu przytoczył [Stalin] Jugosławię, Bułgarię, Polskę, a zwłaszcza nasz kraj, że tu właśnie możliwa jest szczególna droga do socjalizmu, która niekoniecznie musi prowadzić przez system radziecki i dyktaturę proletariatu, a może wieść innymi drogami (…).”

Klement Gottwald (1896–1953) prezydent Czechosłowacji

przytaczając na posiedzeniu KC KPCz rozmowę z Józefem Stalinem z 1945 (opublikowano ją dopiero w 1964).
Źródło: Jaroslav Opat, O novou demokracii 1945–1948, Praga 1966, s. 226–227., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 156–157.

„W tych warunkach król, aby obronić, jak mniemał, Polskę od nowych rozbiorów, aby ocalić cokolwiek z Konstytucji 3 maja, wstępuje na sto czterdzieści siedem lat przed Pétainem na drogę Pétaina.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Stanisław August
Źródło: s. 343

„Sądzimy, że zasadnicze polepszenie warunków życia klasy robotniczej jest warunkiem osiągnięcia przez Boliwię wielkości.”

Víctor Paz Estenssoro (1907–2001)

wypowiedziane 1 maja 1953.
Źródło: Marcin Kula, Anatomia rewolucji narodowej (Boliwia w XX wieku), Wydawnictwo Leopoldinum, Wrocław 1999, s. 64.

„Towarzysze! (…) Oto Kongres Kontynentalny klasy robotniczej. Jesteśmy tutaj, aby zjednoczyć robotników tego kraju i powołać do życia ruch robotniczy, którego celem będzie wyzwolenie klasy robotniczej z niewolniczych okowów kapitalizmu (…). Celem organizacji tej będzie uczynienie klasy robotniczej posiadaczem władzy ekonomicznej, środków do życia, zapewnienie jej kontroli nad maszynami służącymi produkcji i dystrybucji z pominięciem kapitalistycznych panów.”

Bill Haywood (1869–1928)

mowa inaugurująca w 1905 w Chicago pierwszy masowy konwent amerykańskich socjalistów, anarchistów i radykalnych związkowców, którzy powołali nowy związek zawodowy o nazwie Robotnicy Przemysłowi Świata.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 429.

„(…) przecież w każdym wieku malarze znajdowali swoją własną drogę bazując na osiągnięciach poprzedników. Przy pomocy kilku kolorów dziś także konstruujemy nie podlegające prawom logiki przestrzenie intelektu, których żadne inne medium nie jest w stanie zastąpić.”

Leon Tarasewicz (1957) malarz polski

Wykład habilitacyjny

„Proletariatem nazywamy tę klasę społeczeństwa, która środki do życia czerpie jedynie i wyłącznie ze sprzedaży swej pracy, nie zaś z zysku od jakiegokolwiek kapitału; klasę, której dola i niedola, życie i śmierć oraz całe istnienie zależne jest od popytu na pracę, a więc od okresowych zmian pomyślnego i niepomyślnego stanu interesów, od wahań nieokiełznanej konkurencji. Słowem, proletariat, inaczej klasa proletariuszy, to klasa robotnicza dziewiętnastego wieku.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Zasady komunizmu (1847)

Tematy

Karol Marks 136

Podobne cytaty

Pokrewne tematy