„Szary poranek październikowego poniedziałku zalegał na kampusie uniwersyteckim niczym ciężki płaszcz.”

„Miłość chroni przed zimnem lepiej niż najcieplejszy płaszcz.”

„Jestem optymistą, ale optymistą, który bierze ze sobą płaszcz przeciwdeszczowy.”

„Gdyby nie ciężkie czasy, nie byłoby tylu kandydatów na te kilka wolnych urzędów. Ciężkie czasy wyciągają na wierzch kandydatów niczym ług pchły z psiej sierści.”

„Dzisiaj PO niczym polityczny Dracula żywi się owocami ciężkiej pracy polskich przedsiębiorców i samorządowców.”

„Na co dzień chodzę w koszulkach i dżinsach. Ale do tego przynajmniej zakładam elegancki płaszcz.”

„Ojczyzna moja wolna, wolna…
więc zrzucam z ramion płaszcz Konrada…”

„Bóg wie, że nie należy nigdy wstydzić się własnych łez. Są one jak deszcz obmywający pył, który zalega nasze stwardniałe serca.”

„(…) I będą święta! to spektakl bardzo osobisty, który wyprodukowaliśmy bez pieniędzy – z potrzeby pracy i opowiedzenia historii. Najbardziej zaskoczyło mnie, że monodram na wielu festiwalach, gdzie pojawia się obok naprawdę potężnych produkcji, bardzo dobrze się broni. Intymna historia, szary płaszcz, ławka, kilka kartonów – to wszystko, co mamy na scenie. To emocje są tu najważniejsze. To mnie pozytywnie nastraja do dalszej pracy: opowiadamy historię, na którą ludzie chcą przychodzić.”

„Niczego się nie wstydzę, za niczym nie tęsknię. Nie wstydzę się historii mojego życia mimo różnych upadków i ciężkich grzechów. Może to było potrzebne, żeby trochę spokornieć. Bóg jest specjalistą od rzeczy niemożliwych, ze zła robi dobro, ze śmierci – życie.”