„Co robisz?
– Poluję na chmury. Robiłeś to kiedyś? Kładziesz się na plecach. Koncentrujesz na chmurze. I rozbijasz ją na kawałki siłą własnego umysłu. Patrz!”

„To były twoje słowa, ja robię z tego kawałek.”

„Wiara w cuda pojawia się tam, gdzie znika wiara w siłę własnych rąk, w siłę własnego umysłu, w siłę zjednoczonych wysiłków ludzkich.”

„Może to dobrze robi człowiekowi, jeśli od czasu do czasu upadnie. Byle tylko nie potłukł się na kawałki.”

„Płytkie umysły z mniemań uczonych robią dogmaty.”

„Nie wiem, kto wymyślił to powiedzenie, że "praca uszlachetnia". Wiem tylko, że zawsze uszlachetniałem się najbardziej wtedy, gdy nic nie miałem do roboty. Zamiast żałować ludzi, którzy muszą tracić najlepsze lata na rozbijanie się za kawałkiem chleba, robi się z tego bohaterstwo. (…) z produkcji taśmowej, gdy w ogóle z pracy, robi się religię. Praca, ta jaką stała się ona dzisiaj, nie może mieć nic wspólnego z ideałem. Ale i to wmawia się nam z uporem, karząc szukać w tym szczęścia.”

„Wyznaję zasadę, że świadczyć mogę o sobie tylko tym, co robię i jak to robię – swoją pracą w teatrze, w filmie. Nie interesują mnie wątki poboczne. Jak mawiał Adam Małysz – koncentruje się tylko na oddaniu dwóch dobrych skoków.”

„W życiu nie wolno niczego robić na siłę. Są takie dni, kiedy pozwalam sobie dotrzeć do „dna tłustych włosów” i absolutnej nie akceptacji własnego wyglądu.”

„Nasza rzeczywistość, polityczna i społeczna, jest podobna do tej sprzed przewrotu majowego w przedwojennej Polsce. Przygnębiające są przepychanki działaczy, partyjniactwo. Zbyt wielu polityków koncentruje się na drobnych świństwach robionych konkurencji i zaspokajaniu własnych namiętności.”

„Wszystko, co robiłem z własnej wolnej woli, musiałem robić najlepiej, jak tylko możliwe. Taki już jestem.”