„Tu się – myślałeś – Austria kończyła, Galicja, a tam, dalej – Rosja zaczynała, to było niewiarygodne, że Rosja sięgała tak daleko w głąb starej, dobrej Środkowej Europy, w te pagórki, w tę sielskość porządną. Tu – myślałeś – stali rosyjscy pogranicznicy, i za cholerę sobie ich nie mogłeś wyobrazić, choć dobrze wiedziałeś, jak musieli wyglądać (…). Pilnowali przestrzeni, która ciągnęła się stąd, spod Krakowa, po Pacyfik, po głęboką Azję, czyli – w środkowoeuropejskiej skali – po koniec wszechświata, bo patrząc z Wiednia, Krakowa, Pragi, Budapesztu, jeśli coś niezmiennie trwa sobie w najlepsze po Pacyfik, to w zasadzie po prostu nie ma końca. Jest nieskończone i niepojęte.”
Siódemka (2014)
Źródło: s. 42.
Tematy
myśl , myślenie , koniec , przestrzeń , zasada , dobry , prosty , środkowy , ciągnąć , trwanie , głąb , wyobrażenie , kończenieZiemowit Szczerek 26
polski pisarz i publicysta 1978Podobne cytaty
Źródło: Dorota Koman, Najbardziej zaczarowana historia – z Marią Ewą Letki rozmawia Dorota Koman, qlturka.pl, 26 kwietnia 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,literatura,najbardziej_zaczarowana_historia__z_maria_ewa_letki_rozmawia_dorota_koman,5139.html

ujawniając na procesie w 1917 rolę swoją oraz Wiktora Artamanowa w spisku przeciwko zamordowanemu w 1914 arcyksięciu Franciszkowi Ferdynandowi.
Źródło: Dariusz Łyżnik, Morderstwa polityczne XX wieku, Oficyna Wydawnicza Maj, Warszawa 1992, s. 18–19.

wspomnienia z podróży.
Niegdysiejsze śniegi, niegdysiejsze mgły
Źródło: s. 207.

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 676.