„Dusza jest mostem do nieśmiertelności.”

„Nadzieja na nieśmiertelność duszy, to jedyna nadzieja nie obciążona ryzykiem rozczarowania…”

„Ludzie garną się do Kościoła w obawie przed śmiercią, a przecież człowiek i jego dusza to nie jest to samo. Nawet jeżeli przyjąć, że dusza ludzka jest nieśmiertelna, to nie ma to jeszcze wiele wspólnego z nieśmiertelnością człowieka.”

„Pytanie, czy istnieje „nieśmiertelność duszy” jest niekonieczne, jest z dziedziny złego tekstu. Nieśmiertelność i nieskończoność już „w tym życiu” – ze wszystkimi udręczeniami i całym upojeniem tego doznania. Nieśmiertelność jest konsumowana podczas życia, jest całkowicie wyczerpana, do dna wypita. Myślę, że wszystko jest zawarte i dotrzymane w obrębie życia. Mam niechęć do nieśmiertelności jako wznowienia życia indywidualnego. Cała reżyseria nieśmiertelności – zmartwychwstanie, metempsychoza, życie wieczne – to jest wciąż ten niepotrzebny, zły akt czwarty dobrze zbudowanego, rozdzierającego dramatu życia. Grzech śmiertelny przeciw jedności czasu i miejsca.”

„Katolickie piekło można by nazwać ostatnim wcieleniem pogańskiej nauki pośmiertnych mąk, a jej genealogia sięga pierwszej nauki o nieśmiertelności duszy, wygłoszonej w raju.”

„Miłość nie tylko jest mostem, który pozwala dotrzeć nam do innych. To także most, po którym możemy dotrzeć do nas samych.”

„Mosty są po to, by łączyć ludzi. Na chwilę i na całe życie. By napełnić ich wiarą. I pokorą w momencie, gdy patrzą nad wodę pod mostem. I nieważne, jaki to będzie most – z wiersza Baczyńskiego, opowiadania Kafki czy też most Holbeina. Ważne są znaczenia, które w sobie niesie. Ważne, że chcemy się na nim znaleźć, by się spotkać. I że czekamy.”

„Molo – rozczarowany most.”

„Życie jest jak most, który łączy to, co było, z tym, co będzie.”

„Alkohol jest mostem – ale nie drogą.”