
„Jestem rewolucjonistą, nie znam litości. Moim jedynym prawdziwym towarzyszem jest karabin.”
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 87.
„Jestem rewolucjonistą, nie znam litości. Moim jedynym prawdziwym towarzyszem jest karabin.”
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 87.
do studentów na czarnym koledżu w Nashville w stanie Tennessee w reakcji na apel czarnoskórego przywódcy Bookera Washingtona, który zalecał ostrożność i umiar w walce o swoje prawa.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 277.
„Jestem niesiony w mym cieniu
jak skrzypce
w czarnym pudle.”
Źródło: Kwiecień i cisza (1996)
„Litości! Litości! Powietrza! Błagam, powietrza!”
ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 354.
Źródło: 35 lat na scenie, „Gazeta Wyborcza” Toruń, 23 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/35lat.htm
„Proszę pani, błagam o litość?
– Tak, tak, litość! Będąc litościwym umiera się z głodu!”
Justyna, czyli Nieszczęścia cnoty