„On nawet na świętym ogniu upiecze swoją pieczeń.”

„Te racuchy – rzekł opanowawszy się – są jakby upieczoną aureolą.”

„Piekło ma swoją cenę.”

„Mowa o wiecznym potępieniu jest czystym szaleństwem. To jest niechrześcijańskie. Dawniej bywali kaznodzieje piekła, którzy grzmieli z ambony o diable i o nieugaszonym ogniu. Ale te czasy się skończyły.”

„W gospodarce opartej na wiedzy możemy mieć ciastko, zjeść ciastko i upiec jeszcze trzecie.”

„Gdyby nas nawet setkami tysięcy topiono, wbijano na pale, obdzierano ze skóry, pieczono na wolnym ogniu – w całej sympatycznej Europie nikt palcem nie ruszy, nikt nie otrząśnie popiołu z cygara.”

„Piekło jest to miejsce odrzucenia od Boga. Ogień – to niepohamowana żądza duszy widzenia Boga i posiadania Go, która ją całą pożera, a nigdy nie spali. Rozpacz – to straszne słowo na wieki.”

„Z gór stromych, z białych ścian,
z wyżyn wysokich i świętych
stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.
tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty
i wyrósł las ciemnosmreczyński.
Zielone piekło.”

„Dante, w swej nieśmiertelnej, boskiej komedyi opisał nam piekło w całej okropności, zapomniał jednak dodać, że droga przez piekło, to jest właśnie owa droga etapem przez Sybir!”

„Zawsze z państwa czyniło piekło to, że człowiek chciał uczynić je swym niebem.”