„Teraz, wiosną,
nie potrafię już zrozumieć
mowy pól,
zmarli przyglądają mi się
rozszerzonymi oczyma
i pszenica się pieni
i tylko rzeka zdaje sprawę z nieba…”

„Cały czas zdaję sobie sprawę, że w niebie będzie inaczej, niż myślimy.”

„Mądrość Stalina,
rzeka szeroka,
w ciężkich turbinach,
przetacza wody,
płynąc wysiewa
pszenicę w tundrach,
zalesia stepy,
stawia ogrody.”

„Źródło i rzeka to dwie skrajności. Źródło potrafi się przebić, a rzeka tylko staczać.”

„Oziębły chrześcijanin nie potrafi zrozumieć pięknej nadziei osiągnięcia nieba, która daje pociechę.”

„Kobieta jest jak rzeka – im płytsza tym więcej mężczyzn potrafi utopić.”

„Niech się niebo nie kojarzy tylko z deszczem,
niech się rzeka nie kojarzy z rzeką łez (…).”

„Trzy supermocarstwa nie tylko nie potrafią się pokonać, lecz także nie miałyby z tego żadnych korzyści. Przeciwnie: dopóki panuje między nimi niezgoda, dopóty podpierają się nawzajem niby trzy snopki pszenicy. Jak zwykle, grupy rządzące są równocześnie świadome i nieświadome tej zależności. Marzy im się podbój całego świata, ale zarazem zdają sobie sprawę, że wojna powinna trwać wiecznie i nikomu nie przynosić zwycięstwa.”

„Jej wdziękami oczy paście.
Ile wiosen ma? – Czternaście!
A już tyle ma pomysłów:
Tylko bierz ją i uzmysłów.
(Chyba, żeś dla Sprawy poległ)…
Więc z Lolity wzór dla Polek?!”

„On nigdzie, bidak, nie mógł beze mnie być, ani poflirtować sobie za bardzo, bo już trzask prask…, patrzą – Zośka jest przy nim… Ja sobie z tego nie zdawałam sprawy. Wiele lat po jego śmierci zrozumiałam, że nie dawałam mu odetchnąć.”