„My, kobiety w ciąży, jesteśmy chyba całkiem wytrącone z tego, co logiczne. nasza czujność i intuicja są wyostrzone, stajemy się jasnowidzące, przewidujące, stajemy się wiedźmami.”

„To nie góra zmienia się przez nasze wejście, ale my sami stajemy się inni.”

„Nosimy duszę i jesteśmy niesieni przez duszę, której nie znamy. Kiedy nierozwinięta zagadka staje na dwóch nogach, przychodzi nasza kolej. Obrazy ze snu, które same siebie szczypią w ramię, nie budząc się przy tym, to my. Bo my jesteśmy zagadką, której nikt nie zgaduje. To my jesteśmy baśnią zamkniętą we własnym obrazie. To my jesteśmy tym, co idzie, nie dochodząc do jasności.”

„Aktorstwo jest przykrym zajęciem dla każdej kobiety, która nie ma osiemnastu lat. Tu bardzo szybko przestajemy być młode i atrakcyjne.(…) zachodzimy w ciążę i reżyserom wydaje się, że ta ciąża trwa pięć lat. Telefon milknie. A my przecież tak samo jak faceci kończymy szkołę. Ale to faceci są coraz lepsi, a my co? My jesteśmy ładne, miłe, zgrabne, uśmiechnięte i to wszystko. No chyba że dotrwamy do sześćdziesiątki i wtedy okaże się, że mamy talent.”

„Gdy nie wiemy, jak coś zrobić, w dalszą drogę prowadzą nas często nasze pomyłki. Nieoczekiwane staje się siłą uwalniającą. Stajemy się tym, czym jesteśmy i co się zdarza. Uczymy się pozwalać sprawom dziać się. Nie jesteśmy niczym innym niż idee, które nas znajdują.”

„Chłopiec staje się mężczyzną, kiedy udowodni, że nim jest, ale dziewczyna staje się kobietą kiedy zapragnie nią być.”

„Kobiety nie rozumują (…) i to im pozwala lepiej odczuwać rzeczywistość. Intuicja zapewne i nam jest wrodzona, ale nie dopuszczamy jej do głosu. (…) My, mężczyźni, mamy właśnie intuicję przytłumioną przez to zaufanie do swojej logiki. Rozumowanie przytępia nasze odczuwanie rzeczywistości.”

„Dzieło staje się pośrednikiem umożliwiającym odbiorcy wniknięcie w rejony intuicji i tajemnicy prowadzącej w stronę Boga, który jest Doskonałością.”

„Jak kobieta staje się kobietą przy mężczyźnie, tak i mężczyzna musi przy kobiecie okazać się mężczyzną.”

„Ojcowie nasi śmiali się z Pana Courbeta, a oto my teraz zachwycamy się przed jego dziełami. My się śmiejemy z Pana Maneta, a nasi synowie będą stawali w zachwycie przed jego płótnami.”