„Tu jestem
zamieszkuję własne życie
jak ślimak swoją przestrzeń
każda moja sekunda
przylega do mnie jak skóra”

„Każde życie, powiadasz,
to materiał na książkę.
Czy aby na pewno?
Czy moje też?
Każda książka, powiadasz,
to materiał na życie.
Moja też?”

„Musisz żyć w swojej własnej przestrzeni. Nie możesz narzucać swego życia innym, wtedy bowiem nie byłaby to już wyłącznie twoja przestrzeń.”

„Każde zdarzenie, o którym piszę, miało miejsce. Każda osoba, o której piszę, istniała naprawdę. Każda moja miłość była prawdziwa. To jest moje życie.”

„Tutaj jest moja ziemia. Tutaj jest moja radość. Tutaj jest moje życie. Jestem częścią tej ziemi. To, jakim jestem piłkarzem, a przede wszystkim człowiekiem, zawdzięczam temu, skąd pochodzę. Swojej ziemi daję całą swoją miłość.”

„Każda sekunda obdarza ziemię trzema mieszkańcami, ale czy w odpowiednim czasie?”

„Dobrze czuję się we własnej skórze. Jestem wyluzowana, nie stresuję się. Lubię się pokazywać, lubię, gdy ludzie na mnie patrzą.”

„Moja miłość jest na całej przestrzeni mnie, na wszystkich szczeblach, jestem nią cała objęta, nie chcę zostawić dla siebie nic.”

„Żadne prawo nie może wypływać z prostego faktu, że ktoś potrzebuje przestrzeni życiowej. Moja świadomość własnego ja nie objawia mi żadnego prawa.”

„Kiedy jestem zmęczony podróżami lotniczymi, biorę tabletkę nasenną i słucham własnych przemówień na iPodzie. Odpływam w ciągu kilku sekund.”