„Wszyscy myślą, że poeci to tacy ludzie, którzy mruczą coś pod nosem niezrozumiałym językiem.”

„Życie to obcy język – wszyscy ludzie źle go wymawiają.”

„Dusza kobiety – dla mnie otwarta księga, napisana w niezrozumiałym języku.”

„Bóg potrzebuje zwykłych nóg, żeby iść do ludzi, potrzebuje ludzkich rąk, żeby ich dotknąć, pogładzić, podnieść, potrzebuje ludzkich ust, żeby mówić do ludzi zrozumiałym dla nich językiem.”

„Mam wrażenie, że tylko poeci naprawdę mieszkają w języku. Może zresztą mylę się, może zdanie to wyraża jedynie jak uwodzicielski bywa język dla poety. Niemniej jednak trudno mi odepchnąć od siebie owo przekonanie.”

„Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.”

„Poeci wstają ostatni. Przeciągając się
myślą że to znów będzie ich dzień: powrót podmiotu.”

„Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest.”

„Język matka myśli? Myśl nie zasługa myślącego? O tak, on musi język zapłodnić.”

„Muzyka, cokolwiek by mówić, nie jest językiem zrozumiałym ogólnie; konieczny jest łuk słowa, by strzała dźwięku mogła wniknąć do wszystkich serc.”