„Niekiedy sny przelatują, nie wiadomo dokąd, bez wioseł i żagla.”

„Małżeństwo jest jak podróż w nieznane. Wiadomo, skąd i kiedy się wyjeżdża, ale nie wiadomo, kiedy i dokąd się dojedzie.”

„Nauka zalążkowa nie wie, dokąd zmierza. Jeśli w nauce wiadomo, dokąd się idzie, nigdy nie zajdzie się daleko.”

„Nasz znak Jonasza: dusząc się w ciemności, płyniemy nie wiadomo dokąd, w brzuchu zdychającej ryby.”

„Droga jest zła. Nie wiadomo dokąd prowadzi… Ale na pewno gdzieś nią można zajechać, inaczej nie byłoby drogi.”

„Przed nami nie było nic, oprócz rzeki, lasu i bagien. Równiny pokrytej kępami zarośli, która ciągnęła się nie wiadomo dokąd. W milczeniu podziwialiśmy plamy kolorów i żyłkowania traw wierzchniego odzienia lądu, zatopionego w syropie wieczornego światła. Z daleka zobaczyliśmy blask ogniska, które przygasło, gdy skierowaliśmy tam spojrzenia, słysząc plusk wody, stukot wioseł w dulkach. Właściwie nie musiałem wiosłować, nurt sam nas niósł. Mieliśmy przed sobą wiele dni, aby gdzieś dopłynąć.”

„Wiosłami i żaglami.”

„On potrzebował w reprezentacji (…) takiej bramki, takiej asysty, żeby dostać ten wiatr w żagle. Wiatr jest, jest i żagiel.”

„My
otwieraliśmy
dzieł Marksa każdy tom,
jak w domu własnym
okiennice rano,
ale i bez czytania
było nam wiadomo,
dokąd należy iść
i z kim do walki stanąć.”

„Dmijmy sami w nasze żagle.”