„Kryzys polityki, czy kryzys lewicy ma swoje społeczne podstawy, wynikające z sekularyzacji, indywidualizacji, rozpadu więzi społecznych. Jeśli upada więź społeczna, to ludzie nie ufają sobie i nie ryzykują własnego interesu na rzecz wspólnego wysiłku zmiany społecznej. Globalizacja rynkowa, za którą nie poszła globalizacja polityczna, zmusza do rywalizowania ze sobą na każdym polu. Państwo, poddawane stale presji rynków finansowych, przestaje służyć społeczeństwu do decydowania o sobie. Politykom zmniejsza się możliwość wyboru różnych polityk, tym bardziej spierają się o kwestie symboliczne, wokół których koncentrują się frustracje społeczne. Sposób uprawiania polityki, jak wszystko, komercjalizuje się. Polityka staje się kolejnym serialem telewizyjnym dla mas.”

— Sławomir Sierakowski

Źródło: rozmowa Michała Olszewskiego, Budujemy Królestwo Boże. Na ziemi, „Tygodnik Powszechny”, 22 maja 2012

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

bóg , ludzie , wysiłek , społeczeństwo , rzecz , polityka , podstawa , polityka , wybór , możliwość , kwestia , stały , koncentrować , frustracja , polityk , lewica , sekularyzacja , interes , uprawiać , presja , państwo , kryzys

Sławomir Sierakowski 41

socjolog i publicysta polski 1979

Podobne cytaty

„Siły rynkowe, jakkolwiek potężne, są tylko częścią historii [kryzysu]. Polityka odgrywa ogromną rolę. W niektórych krajach, jak socjaldemokracje w północnej Europie (zwłaszcza Niemcy, Holandia, Dania, Norwegia, Szwecja i Finlandia), polityka rządu sprawia, że wszystkie grupy społeczne mogą korzystać z nowej globalizacji. W innych, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, polityka wzmocniła wzrost władzy i bogactwa nowej elity finansowej.”

Jeffrey Sachs (1954) ekonomista amerykański

These market forces, powerful as they are, have been only a part of the story. Politics has played a powerful role. In some countries, like the social democracies of Northern Europe (notably Germany, the Netherlands, Denmark, Norway, Sweden, and Finland), government policies have ensured that all parts of society can benefit from the new globalization. In others, notably including the United States, politics have amplified the surge in power and wealth of the new financial elite. (ang.)
Źródło: Occupy Wall Street and the Demand for Economic Justice, huffingtonpost.com, 13 października 2011 http://www.huffingtonpost.com/jeffrey-sachs/occupy-wall-street-and-th_b_1007609.html

„Ruchy społeczne powstają ze sprzeczności i konfliktów konkretnych społeczeństw i wyrażają protest społeczny oraz projekty wynikające wielowymiarowego ludzkiego doświadczenia. Należy jednak przy tym pamiętać o krytycznym znaczeniu komunikowania się w formowaniu i tworzeniu praktyki ruchów społecznych.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: Networks of Outrage and Hope: Social Movements in the Internet Age, Polity Press, Cambridge 2012.

„Ponieważ doktryny i działania każdej lewicy – tak samo socjalistyczno-demokratycznej, jak komunistycznej – nie służą humanizacji społeczeństw (…), lecz prowadzą nieuchronnie do chaosu ekonomiczno-społecznego; ponieważ każdy ekstremizm (…) prowadzi zawsze do przemocy i zbrodni, więc z punktu widzenia moralnego i ludzkiego nie może być prawowity i zasługuje na absolutne potępienie; (…) ponieważ charakter społeczny – a nie socjalistyczny – ustroju politycznego jest nakazem solidarności i sprawiedliwości, odrzucamy każdą lewicę i każdy ekstremizm, lecz mówimy „tak” demokratycznej prawicy społecznej.”

Kaúlza de Arriaga (1915–2004)

Źródło: Jacek Bartyzel, Generał Kaúlza (Oliveira) de Arriaga, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/spw-kaulza-oliveira-arriaga

„W efekcie kryzysu zostaliśmy zmuszeni do tego, żeby myśleć o Europie jako całości. Niemcy po prostu nie mogą nie zajmować się dziś problemami Grecji. Sądzę, że europejska debata może się toczyć nawet bez wspólnej przestrzeni politycznej – na poziomie elit politycznych, ale także ludzi kultury czy organizacji społecznych. Dlaczego greckie związki zawodowe nie miałyby teraz rozmawiać z polskimi? W tej rozmowie chodziłoby przede wszystkim o wykreowanie wspólnego języka – języka kryzysu, który byłby dobrym punktem wyjścia właśnie do budowy przestrzeni politycznej.(…) W końcu „kryzys” po grecku oznaczał nie tylko kryzys, tak jak go dziś rozumiemy, ale także nowe otwarcie, odnowę.”

Iwan Krystew (1965)

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, Europa do przebudowy, krytykapolityczna.pl, 23 listopada 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/KrastewEuropadoprzebudowy/menuid-77.html