„Poezja jest drugą twarzą duszy.”

„Skąd wziął drugą twarz towarzysz,
który nigdy nie miał twarzy?”

„Poezja jest spowiedzią duszy, a nie wytworem ludzkiej myśli.”

„Człowiek, który się żeni, nie będzie już nigdy tym samym przyjacielem, co dawniej, bo do jego duszy przyłączy się druga dusza kobieca.”

„Istota ludzka podzielona jest na duszę i ciało. Dusza obejmuje wszystkie wzniosłe dążenia, jak poezja i filozofia, za to ciało ma całą zabawę.”

„W człowieku wszystko powinno być piękne; i twarz, i ubranie, i dusza, i myśli.”

„Młodzieńcze! Dwie podróże czekają na ciebie:
Jedna z duszy w war świata, druga powrót w siebie.”

„Chorobą zgubną mówię: jest melancholija i zamyślenie się zbytnie o rzeczach duszy. Dwie są bowiem melancholije: jedna jest z mocy, druga ze słabości; pierwsza jest skrzydłami ludzi wysokich, druga kamieniem ludzi topiących się.”

„Wszyscy, i kobiety, i mężczyźni, mają dwie twarze. Jedną widać na zewnątrz, drugą mamy w sobie. Są jednak tacy, którzy mają tylko urodę zewnętrzną. Są i tacy, którzy mają piękne tylko wnętrze. Wewnętrzna twarz opiera się działaniu czasu, zewnętrzna nie. Każdy niech wybiera to, co bardziej mu odpowiada.”

„Może każdy człowiek zrywa kolejne warstwy, jedną za drugą, ale nigdy nie odsłania prawdziwej twarzy, która staje się coraz mniejsza i mniejsza, aż w końcu w ogóle znika.”