„Zdrada… to tylko słowo. Kiedy dwaj książęta walczą ze sobą o krzesło, na którym tylko jeden z nich może usiąść, zarówno wielcy lordowie, jak i prości ludzie muszą wybierać. Po bitwie zaś zwycięzców okrzykuje się wiernymi i lojalnymi ludźmi. Natomiast ci, którzy przegrali, będą od tej pory znani jako buntownicy i zdrajcy.”

„Nie gardź sobą, że bitwę przegrałeś. Trzeba pewnej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.”

„Bitwa zwycięska to bitwa, której nie uznaliśmy za przegraną.”

„Jeden [Chałubiński] jest blaskiem wschodu nowych czasów, drugi [Sabała] ostatnim odbłyskiem zachodu dawnych (…), ci dwaj tak od siebie dalecy, tak odmiennych losów i świata ludzie (…) tak dobrze się rozumieli i tak rozumnie się uwielbiali.”

„W lojalnym gronie zawsze damy radę.
W tej grupie wykluczam zdradę.”

„Uwierzcie mi, nie ma rzeczy straszniejszej od wygranej bitwy z wyjątkiem bitwy przegranej.”

„Nie czas modlitwie po przegranej bitwie.”

„Bądź gotów przegrać bitwę, żeby wygrać wojnę.”

„Niech nie nadejdzie dzień, gdy przejdziemy ulicą, jeden mimo drugiego, nie spojrzawszy na siebie, ocierając się łokciami jak dwaj spieszni przechodnie.”

„Facet, który nie podaje ręki, używa wobec współobywateli słowa „zdrajcy”, odgrywa kłamliwe role w wyborach i po ich przegraniu nie uznaje ładu społecznego – to jest co najwyżej podstarzały słowiański Che Guevara bez broni.”