„Wariat na trybunie; w czasie przemówienia Pryłuckiego jakiś młodzieniec pewnym krokiem przeszedł przez salę do trybuny; sądziłem, że nowy funkcjonariusz! Podchodzi do mówcy, staje obok niego. „Pewnie daje mu jakieś materiały”. Pryłucki milknie, wariat zaczyna mowę: „… Mickiewiczowskie czterdzieści cztery zbawi nas…””

„To jakiś wariat, który w PRL chce krzewić liberalizm.”

„Kiedy wszyscy są wariatami, nikt nie jest wariatem.”

„Sądzicie —
Że poezja to halucynacja wariata
Gdy w szpitalu
Przed oczami poety
Przechodzą zjawy w czarnych ornatach”

„Ja jestem Polak, a Polak jest wariat,
a wariat to lepszy gość (…).”

„Wariat to nie jest człowiek, który stracił rozum. Wariat to człowiek, który stracił wszystko, prócz rozumu.”

„Sądziłem, że ona chce, abym dla niej został wariatem, i byłem gotów; ale ona chciała, abym został głupcem, tego odmówiłem wręcz.”

„Co to starzy za wariaci!”

„Tylko wariaci są normalni.”

„Agent albo wariat.”