„Jestem Sekstus Tarkwiniusz, mam miecz w ręku. Zginiesz, jeśli słowem się odezwiesz!”

„Zapalczywość w rządzącym, jako miecz u szalonego w ręku.”

„Rzucę ten świat bez żalu, bom zawsze go winił
Za to, że czyn marzeniu braterstwa zaprzecza.
Obym mógł użyć miecza i zginąć od miecza!
Piotr zaparł się Jezusa… i dobrze uczynił!”

„Lepiej będzie i zaszczytniej, jeśli zarówno mieszczanie, jak zakładnicy zginą od miecza za ojczyznę, niż gdyby, kupując zhańbiony żywot za cenę poddania grodu, mieli służyć obcym.”

„Długo naród znosił butę króla Tarkwiniusza Pysznego, dopóki w grę nie wchodziła rozwiązłość i tego występku ze strony jego synów nie mógł ścierpieć. Kiedy jeden z nich dopuścił się haniebnego czynu wobec znakomitej kobiety Lukrecji, a matrona okupiła swą hańbę mieczem, wtedy odebrano królom władzę.”

„Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie. Kto miecz odkłada – umiera na krzyżu.”

„Uderzcie w dzwony! Dmij wichrze, wrzej toni!
Mam-li umierać, umrę z mieczem w dłoni!”

„Na świecie są tylko dwie potęgi: miecz i duch. W końcu miecz zawsze ulega duchowi.”

„Po mieczu wywodzę się z rodu Sejjedów, czyli jestem spokrewniona z Prorokiem przez jego wnuki. Dla nas, szyitów, synowie jego córki i imama Alego są pełnoprawnymi następcami Mahometa.”

„Dopóki miecz mam, dopóki berło w dłoni, nad sobą obcej nie uznam zwierzchności i nie pozwolę, by kto jako sędzia między mną stawał i między mym ludem.”