„Nie potrafię o tym, co działo się w czasie wojny pisać, czy opowiadać inaczej niż z perspektywy dziecka. Nie mogę mówić o tym, jak dorosły człowiek, bo po prostu się tego boję. Mogę o tym myśleć tylko tak, jak pamiętam, jako dziecko. Pamiętam na przykład, że gdy trafiliśmy z bratem do obozu Bergen-Belsen, gdzie spędziliśmy dwa lata, nie było tak źle. Nie był to obóz pracy, lecz rodzinny. Prowadziłem wtedy dziennik, który zatytułowałem „Może…”. Chodziło o to, że MOŻE się uratujemy. Zresztą to ten obóz nas uratował. Wcześniej byliśmy ukrywani u „złych Polaków”.”

Tematy

wojna , dzieci , myśl , czas , myślenie , dwa , dziecko , pisanie , praca , przykład , człowiek , obóz , prosty , prowadzić , trafienie , dorosły , spędzenie , opowiadać , chodzić , działo , dziennik , mówić , uratować , boja