„Będąż się tak przeplatać w kołowrocie bytu jesienie rozczarowań z wiosnami zachwytu?”

„Wiosna ludów jesienią przeleciała jak burza,
Po komunie została nieprzyjemna kałuża.”

„I był nad tym krajem zmierzch dawnych idei i posępność jesieni, po której już nie oczekiwano ni wierzono w wiosnę…”

„To, że na wiosnę rośliny będą rosły, można uznać za pewne, ale nikt nie zdoła przewidzieć, czy jesienią wydadzą one owoce.”

„Cudna jesieni,
Przedśmiertna zorzo!
Na wdzięk promieni,
Nad wiosnę hożą
Ciebie przełożą —
Jak ja, stękniemi.”

„A ja lubię
Wszystkie cztery pory roku, bo
Każda z nich:
Wiosna, lato, jesień, zima –
Przypomina mi
Ciebie.”

„Gdy i tobie kiedyś w serce wplecie
mądrość gorzką z wiosny odbarwioną,
będziesz chodził, jak ja dziś po świecie
z tą jesienią we włosy wplecioną.”

„Liście, które jesienią spadają z drzew, chciałyby się wskazać jako przykład przemijania. Byłby to jednak zły przykład, ponieważ po kilku miesiącach drzewo wypuści nowe liście i nastanie wiosna, dokładnie taka jak była wcześniej.”

„Są ludzie, którzy na wiosnę widzą tylko liście i kwiaty. Są inni ludzie, którzy widzieli drzewa tylko w jesieni lub tartaku. Ci ludzie niewątpliwie byliby zdziwieni, ale ostatecznie zadowoleni, gdyby wymienili między sobą spostrzeżenia.”

„Ziemia odsłania się ta sama, a jednak inna,
Wybucha zieleń i woda źródlana.
Wiosna, która przeżywa swój byt w dwa, trzy miesiące,
trwa ledwo kilka godzin…”