„Dla każdej sfery
Inne maniery…”

„Maniery jakie takie obowiązują nawet profesorów Cambridge.”

„Dobre maniery składają się z drobnych poświęceń.”

„Piękne maniery pysznym są środkiem powodzenia.”

„Z wszystkich demokratycznych zdobyczy, demokratyczne maniery przyjmuje się najłatwiej.”

„To są maniery Mao Tse-Tunga: kandydat na prezydenta w czerniach, pani też cały czas w żałobie.”

„Tylko „Najwyższy Czas!” ośmielił się wydrukować dwa felietony i jeden artykuł (trzy łyżki dziegciu) wytykające panu K. polityczne Dworskie maniery, czyli maniery dworaka, dworskość proreżimową (notabene tak udatnie przezeń wykpioną, jako ciężki grzech etiopskich dworaków, „Cesarzem”).”

„Przeżyję też i to, że nie podobają się pani moje maniery. Są okropne. Sam nad nimi ubolewam w długie zimowe wieczory.”

„Ciągła introspekcja, a jednocześnie – prowokowanie przez różne sytuacje spontanicznego wyjawiania się czegoś z człowieka, nawet bez świadomości. Aktor przy opracowywaniu każdej swojej roli musi dokonać bolesnego trudu. Jeżeli tego nie uczyni, to albo się powtórzy, albo jeszcze gorzej – stacza się w jakąś manierę.(…) Nasza praca w ogóle to odkrywanie tajemnic drzemiących w człowieku.”

„Muzyka, którą gramy wymusza taką, a nie inna manierę wokalną. Pies szczeka, kot miauczy, deathmetalowi wokaliści growlują.”