„Każda myśl przypomina stary łach. Tak samo łatwo da się odgrzebać, uprać, odświeżyć albo odrzucić.”

„Skórzaną kurtkę musisz mieć! Nie mogę już patrzeć na twój ortalionowy łach.”

„I ja tam byłem, miód, piwo piłem, bo każda stara baśń tak się przecie kończyć powinna.”

„Ty myślisz, że mnie tak łatwo… Naczynia musiałem zmywać po obiedzie.
– Stary w domu?
– W domu… – Perełka zająknął się. Po chwili dodał ze smutkiem: – Znowu wrócił zalany. Musiałem mu buty zdejmować.
– Oberwałeś?
– Gdzie tam… Mój stary to dobry chłop, nie bije. Za co miałby bić?
– Z pijakami nigdy nic nie wiadomo.”

„Myślę, że ten film mówi o bezsensie przemocy. Ja ucieleśniam przemoc. Jestem przemocą samą w sobie w tym filmie i jest człowiek… który stara się znaleźć w niej sens, a ostatecznie nie ma żadnego sensu.”

„Widzicie, twórca broni jest jak matka, która rodzi dziecko. Nosi je miesiącami w sobie i myśli o nim bez przerwy. Konstruktor myśli o prototypie karabinu tak samo. Byłem z tego dumny, tak jak każda matka. To wyjątkowe uczucie kiedy dostajesz za to nagrodę.”

„Każda myśl jest przypadkiem.”

„Jestem stary, ale staram się o tym nie myśleć.”

„Jeśli odrzucimy potrzebę myślenia (…) stracimy zdolność refleksji i nie zdołamy określić tego, o czym doniosą nam zmysły. Jeśli odrzucimy ciało, porzucimy kół pojazd który nas wiezie. Ale jeśli odrzucimy uczucia, stracimy kontakt z naszym wewnętrznym wszechświatem.”

„Chcę pokazać operę w taki sposób, w jaki została napisana. Pragnę odrzucić papierowy patriotyzm, odświeżyć jej obraz i pokazać głównych bohaterów jako normalnych ludzi. Zazwyczaj inscenizacja Strasznego dworu jest czymś w rodzaju historycznego komiksu. Rezygnuję z tego. Przecież to komedia z refleksją, nie tylko narodową, ale przede wszystkim ludzką.”