„Jestem chrześcijaninem, ale takim, który jest jednocześnie chrześcijaninem i poganinem, Grekiem… Kiedy w badaniach widzę, jak w cesarstwie rzymskim zmagają się z sobą chrześcijanie i poganie, moje serce jest rozdarte, bo jestem jednocześnie po obu stronach…”

„Nie można być jednocześnie dorosłym człowiekiem i chrześcijaninem.”

„Żywy Indianin poganin jest zawsze lepszy niż martwy Indianin chrześcijanin.”

„Tak, jestem, ale jestem także chrześcijaninem, muzułmaninem, buddystą i żydem.”

„Filozofia? Jestem chrześcijaninem i demokratą. To wszystko.”

„Bez wątpienia byłbym chrześcijaninem, gdyby chrześcijanie byli nimi 24 godziny na dobę.”

„Jeśli jestem ateistą, jak mogę być poganinem; skoro jestem poganinem, jak mogę być ateistą?”

„Moje serce nie jest rozdarte, bije i tam, i tu. Językowa i kulturowa wielość buduje i wzbogaca moją tożsamość. Będąc w Polsce, jestem bardziej Holendrem, w Holandii bardziej Polakiem. Tylko poza tymi krajami jestem jak wszyscy – cudzoziemcem. I może taki właśnie status najbardziej by mi odpowiadał?”

„Czarnych kotów się nie boję, ale za to kiedy przejeżdżam obok cmentarza, albo widzę karawan, to od razu lepiej się czuję. Karawan oczywiście oznacza czyjeś nieszczęście, ale uświadamia mi jednocześnie, że jeszcze jestem po „tej” stronie.”

„Ja się nie mogę zadeklarować jako chrześcijanin, natomiast jestem człowiekiem z tej kultury, który został przez nią w ogromnej mierze stworzony i który ją aprobuje, afirmuje. (…) Im dłużej żyje tym bardziej jestem konserwatystą, a im bardziej jestem konserwatystą i to właśnie takim konserwatystą, takim trochę jednak uniwersalistycznym w widzeniu rzeczywistości, a więc takim zachodnio-centrycznym. (…) To nie tylko jest to że ja mam świadomość, że jestem z tej kultury, ale mam głębokie przeświadczenie, że to jest coś najlepszego, co człowiek dotąd wyprodukował.”