„Nikt nie może być jednostronnym specjalistą, nie będąc przy tym idiotą, w całym tego słowa znaczeniu.”

„Z największą przyjemnością stanę przed sądem, dlatego, że ktoś musi powiedzieć prawdę. Ja mam zwyczaj mówić prawdę – jeżeli ktoś jest idiotą, to go nazwę idiotą. Powiem to z całym szacunkiem, np. „wielce szanowny poseł jest idiotą”, ale tej prawdy nie będę ukrywał przed społeczeństwem.”

„Im kto więcej rzeczy obejmuje, tym dokładniejsze ma każdej w szczególności poznanie, bo każda specjalna umiejętność podnosi się przez posiłki wszytkich innych. Stąd wyższość człowieka wszechstronnie wykształconego nad jednostronnym specjalistą lub autodydaktem.”

„Uznałem, że najmądrzej i najprzyjemniej będzie siebie lubić. To oczywiście nie znaczy, że jestem bezkrytyczny, bo tylko idiota jest bezkrytyczny.”

„A gdyby tak słowo „ja” było właściwie słowem zupełnie pozbawionym znaczenia. Słowo „ja” używa się przecież w codziennym znaczeniu w dokładnie taki sam sposób jak słowa „tutaj” i „teraz”. Wszyscy ludzie mają prawo nazywać siebie „ja”, a równocześnie tylko jeden człowiek ma za każdym razem prawo do tego, mianowicie ten, który właśnie mówi.
Nikt nie wmawia sobie, że „tutaj” albo „tam” znaczy coś specjalnego, oznacza, że coś się za tym określeniem kryje.”

„Mnie idiota? Od idioty?
Sam idiota. Idiociński (…).”

„Dzieci postrzegają świat w kategoriach estetycznych. Pewien fiński poeta mówi, że swoje wojenne dzieciństwo pamięta jako „wspaniałe, ogromne pożary”. W dziecięcym języku nie istnieje słowo „skutecznie”, którego prawdziwe znaczenie odkryłem będąc w wojsku. W języku dorosłych słowo to określa, bez wyjątku, zniszczenie.”

„Słowa palą, więc pali się słowa:
Nikt o treści popiołów nie pyta.”

„Dobre są tylko takie czasy, w których słowa coś znaczą.”

„Nie jestem specjalistą, bo kiedy jest się specjalistą, nie tworzy się niczego nowego.”