„(…) wszystko jest piękne, nawet na pewno, jeśli się ma te dwadzieścia parę lat. Wtedy są złudzenia i miłość – i wszystko jest do zdobycia, bo właśnie te głupie dwadzieścia lat. A potem przychodzi życie twarde, bezlitosne, obedrze człowieka do naga z tych złudzeń – i wtedy już nic nie zostaje z tych dwudziestu lat i z tej wiosny, i z tej miłości… Z początku człowiek cierpi, szuka jeszcze swoich złudzeń, potem przestaje cierpieć, tyje, sam sobie pluje w mordę, śmieje się z tego, co było w nim kiedyś najlepsze. Śmieje się, śpiewa głupie piosenki i boi się przyznać, że sam miał kiedyś dwadzieścia lat i wiosnę. A potem już nie ma żadnych marzeń, to już niepotrzebne, tylko tak – z dnia na dzień.”
Trudna wiosna
Podobne cytaty

O Wisławie Szymborskiej
Źródło: Adam Michnik, Miłość bez złudzeń, „Gazeta Wyborcza” nr 27 (7452), 2 lutego 2012, s. 2.

Źródło: „Dziennik”, 30 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rczj.htm

„Mając dwadzieścia lat, myślałem tylko o kochaniu. Potem kochałem już tylko myśleć.”
Źródło: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.