„Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza.”

„Z doświadczenia ornitologów. Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą mieć swobodę korzystania z piór.”

„Zmysły mają zbyt krótkie skrzydła w stosunku do nieśmiertelnego lotu ducha.”

„Choć tylko szczęście jest zbawienne dla ciała, zgryzota rozwija siłę ducha.”

„Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.”

„Religia od zawsze oferuje nam tego rodzaju fałszywy dualizm. (…) Cisza nieskończonej przestrzeni albo przytulne ciepło wewnętrznej pewności.”

„Za tobą przyszły duchy polskie,
husarskie skrzydła drżą na wietrze,
i za konduktem i za wojskiem
pieśń się unosi, aż w Kieleckiem.”

„Bez serc, bez ducha – to szkieletów ludy.
Młodości! podaj mi skrzydła!
Niech nad martwym wzlecę światem
W rajską dziedzinę ułudy…”

„Zawsze miałam bardzo pozytywny stosunek do ciszy i milczenia, bo wydaje mi się, że jest to bardzo ważny element rozmowy czy też wypełniania przestrzeni muzyką. Cisza jest czymś bardzo ważnym, tylko trzeba ją umieć przeczytać.”

„W Trzecim Świecie, nowoczesny, korporacyjny kapitalizm mógł w pełni rozwinąć skrzydła w znacznie większym stopniu niż ma to miejsce w naszym kraju, gdzie pewne tradycje oraz wykształcenie ograniczają galop „wolnego rynku.””