„Za życia robimy to, co chcemy, ale po śmierci mamy mniej do powiedzenia niż człowiek najniższego stanu.”

„Wobec śmierci przynajmniej mniej powinien być człowiek wolny.”

„Im mniej używamy życia, tym bardziej użeramy się ze śmiercią.”

„Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć.”

„Lepiej jak człowiek mniej wie, mniej widzi, mniej rozumie. Żyje spokojniej i bezpieczniej.”

„Człowiek – dla celów wyższych – gotów jest wzbudzić w sobie najniższe instynkty.”

„Człowiek jest istotą, która, podobnie jak wszystkie inne istoty żyjące, ze śmiercią zapada w nicość. Śmierć jest najstraszliwszym wrogiem ludzkości. Wizja nieuchronnej i koniecznej śmierci odbiera całą radość życiu, gdyż w walce ze śmiercią jest człowiek zupełnie bezsilny. Bezsilność tę powiększa jeszcze fakt, że rozum, którym człowiek wyróżnia się wśród zwierząt, nie jest w stanie rozwiązać zagadki przeznaczenia człowieka. Gdyby człowiek wiedział na pewno, że istnieje życie pozagrobowe, inne i piękniejsze, nie chciałby żyć (…). Z tej tragicznej sytuacji może uratować człowieka jedynie Bóg. Rozum bowiem sam przez się nie jest w stanie nawet poznać, czy Bóg istnieje. O istnieniu Boga i życia pozagrobowego może się człowiek dowiedzieć jedynie z objawienia. To objawienie przyniósł ludzkości Chrystus, który wprawdzie był takim samym, jak i my, człowiekiem, ale którego Bóg w swej dobroci użył za narzędzie swojej woli.”

„Śmierć to drobiazg. Trzeba zacząć od życia. To mniej zabawne i trwa dużo dłużej.”

„We współczesnym świecie jednostka ma coraz mniej do powiedzenia i coraz więcej możliwości wyrażania tego.”

„Cokolwiek jest warte powiedzenia, da się ująć w pięćdziesięciu lub mniej słowach.”