„Bo ileż mogą oszustw i ileż wymyślić baśni
Ci, co za wszelką cenę nie pragną życia rozjaśnić!”

„Ileż pań i ich adoratorów ucieszyłoby się, gdyby natura przywróciła kobietom zewnętrzne oznaki owulacji!”

„Człowiek pragnie być kochany. Z braku miłości – chociaż podziwiany, z braku podziwu pragnie wzbudzać strach, a jeżeli nie osiągnie nawet tego, to pragnie wzbudzać chociaż wstręt i pogardę, chce poruszać ludzkie uczucia. Dusza wzdraga się przed próżnią, chce kontaktu za wszelką cenę.”

„Kruk na skrzydłach z rubinu niesiony, między światami brzmi umarłych muzyka, siły jeszcze nie poznał i nie zna też ceny, moc głowę podnosi i krąg się zamyka.
Z diamentu lwa lico – ileż dumy na nim. Surowa klątwa mąci światła promienie i wszystko się zmienia w słońca umieranie. To kruka ostatnie tchnienie.”

„Skromność za wszelką cenę to już bezczelność.”

„Jasne, w ludzkiej naturze leży ochrona własnego życia za wszelką cenę. Zresztą nie tylko w ludzkiej. W naturze, i tyle.”

„Pokój za wszelką cenę – filozofia niewolnika.”

„Nie podchodziłem do tego tak, że muszę wygrać za wszelką cenę.”

„Pragnąłem odsłonić to, w jakiej cenie powinny być u nas wszelkiego rodzaju pamiątki przeszłości, źródło naszej wiedzy o dziejach, których nieznajomość o ile przynosi wstyd, o tyle przyswojenie sobie zasługuje na pochwałę.”

„Najnudniejsi są ludzie, którzy próbują za wszelką cenę być interesujący.”