„Wieku żelazny, dziewiętnasty,
Zaiste bezlitosny wieku!
Strąciłeś w mrok bez gwiazd, przepastny,
Nie znającego trosk człowieka!
W noc abstrakcyjnych rozumowań,
Praktycznych interesów małych,
Bezsilnych klątw i skarg jałowych,
Bezkrwistych dusz w osłabłych ciałach!”

„kiedyś mówić będą o wieku dziewiętnastym, jako o epoce bankructwa parlamentaryzmu”

„Tak, jak ciało posilamy kilka razy na dzień, tak i duszę trzeba odżywiać przez Komunię Świętą, częściej aby nie osłabła i nie zmarniała.”

„Wolałbym żyć krótko, ale w chwale, niż w mroku przez wieki.”

„Człowiek dziewiętnastego wieku nie wierzył w Zmartwychwstanie nie dlatego, że liberalne chrześcijaństwo pozwalało mu na takie wątpliwości, ale dlatego, ponieważ surowy materializm mu na to nie pozwalał.”

„Rząd czy państwo są abstrakcyjną siłą społeczną i reprezentują, zawsze w sensie abstrakcyjnym, interes ogółu.”

„Dusze ludzkie karmią się fantazją, niezależnie od wieku i płci.”

„Młodość nie określa wieku człowieka, lecz stan jego umysłu.”

„Zamiarem człowieka XX wieku, jest stać się bogiem.”

„(…) mnie poetyka sonetu, gatunku wymagającego żelaznej konsekwencji, zawsze fascynowała. Piszę je, ciągle szlifując formę, już niemal ćwierć wieku.”