„Żeby mieć tylu słuchaczy, co podsłuchujących.”

„Mówcy powinni mieć na uwadze nie tylko to, by wyczerpać temat, ale także, by nie wyczerpać słuchaczy.”

„(…) będziemy grać dopóki będziemy mieli coś do powiedzenia, dopóki będziemy komuś potrzebni i będzie nam oraz słuchaczom sprawiało to przyjemność.”

„Pamiętaj, że bogactwo polega nie na tym, żeby mieć tyle pieniędzy, ile się chce, tylko żeby mieć tyle pieniędzy, ile się potrzebuje.”

„Tu nie ma miejsca na fałsz, tu trzeba po prostu mieć coś do powiedzenia! I trzeba tak czarować słowem i głosem słuchaczy, żeby „widzieli” to, o czym opowiadasz, i żeby towarzyszyły temu prawdziwe emocje.”

„Masz towarzystwo? Wydawało mi się, że mówiłeś do kogoś.
– To do kotów. Kiedy się mieszka samemu, chce się czasem usłyszeć swój własny głos, a one są dobrymi słuchaczami.”

„Boże Wszechmogący, miałem jeszcze tyle do powiedzenia.”

„Masz w sobie tyle uroku co zdechła dżdżownica.”

„Mówi to, co serce jego słuchaczy chce usłyszeć.”

„(…) staram się z wierszami robić tak, by słuchacz, słuchaczka mieli wrażenie, że mówię do nich – do każdej osoby indywidualnie, niemalże na ucho. (…) Poeci zapisują w poetyckiej formie swoje myśli. Te myśli trzeba przekazać z własną wrażliwością, z własnym bogactwem, doświadczeniem życiowym. Widz, słuchacz musi mieć wrażenie, że ktoś, być może nie codzienną mową, ale m ó w i do niego, a nie recytuje czy deklamuje mu wiersz.”